علل ، علائم و روش های درمان استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه

استئوکندروز ستون فقرات یک آسیب شناسی است که عمدتاً مربوط به سن است: هرچه سن فرد بیشتر شود ، دیسک های بین مهره ای بیشتر تحت تغییرات دژنراتیو-دیستروفیک قرار می گیرند. به میزان بیشتری ، نواحی دهانه رحم و کمر مستعد ابتلا به بیماری هستند ، استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه توسط پزشکان تشخیص بسیار کمتر ثبت می شود. دلیل آن این است که این ناحیه قفسه سینه است که به سختی توسط قوس های پائین ثابت می شود ، که تعیین کننده حداقل تحرک دیسک ها است.

طبق آمار ، این بیماری به طور مساوی اغلب در هر دو جنس رخ می دهد ، جوانان و حتی کودکان مستعد آسیب شناسی ستون فقرات هستند. علائم استئوکندروز ناحیه قفسه سینه در ابتدای بیماری ضعیف بیان می شود ، آنها اغلب با تظاهرات آسیب شناسی های دیگر اشتباه گرفته می شوند. این اغلب به این واقعیت منجر می شود که درمان استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه گاهی اوقات دیر شروع می شود.

استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه چیست

استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه یک فرایند آسیب شناختی است که با آسیب به دیسک های بین مهره ای منطقه مربوطه مشخص می شود. GOP طولانی ترین قسمت ستون فقرات است ، از 12 مهره تشکیل شده است ، ساختارهای فوقانی قفسه سینه به دلیل قرار گرفتن در معرض تغییرات دژنراتیو هستند.

تحت تأثیر عوامل منفی (وزن اضافی ، فعالیت بدنی بیش از حد ، آسیب) ، تغییرات غیر قابل برگشت در دیسک های واقع بین مهره ها رخ می دهد:

• در هسته پالپوسوس مهره که ساختاری نیمه مایع است ، میزان مایعات کاهش می یابد. خشک می شود و عملکرد استهلاک خود را از دست می دهد.
• به دلیل کمبود بار یکنواخت ، آنولوس فیبروزوس اطراف هسته پالپوسوس قدرت خود را از دست می دهد و آسیب پذیری آن افزایش می یابد. با افزایش بار در ستون فقرات ، به ویژه در ناحیه قفسه سینه ، شکاف هایی در آنولوس فیبروزوس ایجاد می شود.
• با گذشت زمان ، تعداد این ترک ها افزایش می یابد و هسته پالپوسوس شروع به فشردن از طریق آنها می کند.

به عنوان یک عارضه از روند آسیب شناختی ، فتق دیسک رخ می دهد ، رشته های عصبی فشرده می شوند ، که یک تصویر بالینی خاص از استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه را تعیین می کند.

دلایل پیشرفت بیماری

هنوز دلایل دقیق استئوکندروز قفسه سینه ستون فقرات مشخص نشده است. فقط عوامل زمینه ساز به طور قابل اعتماد شناخته شده اند ، که تحت تأثیر آن تخریب ساختارهای مهره ای در استئوکندروز قفسه سینه رخ می دهد. به عنوان علت استئوکندروز ناحیه قفسه سینه ، استعداد ارثی و تغییرات مربوط به سن اغلب نامیده می شود. لیست عوامل تحریک کننده نیز شامل موارد زیر است:

• آسیب های ستون فقرات (سقوط ، ضربه های شدید به ناحیه قفسه سینه).
• اضافه وزن.
• استرس جسمی بیش از حد بر روی ستون فقرات (وزنه برداری).
• عدم تحرک بدنی (کمبود فعالیت بدنی باعث ضعف عضلات می شود که منجر به استئوکندروز ستون فقرات می شود).
• هیپوترمی طولانی مدت ، بیماری های عفونی.
• خون رسانی ضعیف به ساختارهای مهره ای به دلیل اختلالات عروقی.
• اشتیاق فعال به ورزش (افزایش تمرین منجر به آسیب های ستون فقرات می شود).

استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه می تواند در نتیجه اختلال هورمونی در بدن ایجاد شود ، به دلیل کمبود ویتامین ها یا عناصر کمیاب لازم برای فعالیت طبیعی ODA.

استئوکندروز قفسه سینه چگونه ظاهر می شود؟

علائم استئوکندروز توراسیک به عوامل زیادی بستگی دارد ، از جمله سن بیمار ، شدت تغییرات غیر طبیعی در ساختار مهره ها ، مرحله آسیب شناسی (با تشدید ، علائم بالینی استئوکندروز قفسه سینه بسیار برجسته تر است). علامت اصلی در استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه ، احساسات دردناک و ناراحت کننده با شدت متفاوت است.

درد می تواند دو نوع باشد:

• دورساگو- حملات درد حاد سوراخ در ستون فقرات ، محلی سازی - بین تیغه های شانه. درد هنگام تلاش برای تغییر وضعیت ، نفس کشیدن شدت می یابد.
• دورسالژی- در رشد تدریجی متفاوت است ، می تواند تا 2 هفته طول بکشد. با افزایش درد همراه با طولانی ماندن در یک موقعیت ، هنگام راه رفتن ، احساسات دردناک ضعیف می شوند یا به طور کلی از بین می روند.

نورالژی بین دنده ای یکی از تظاهرات مشخص استئوکندروز در ناحیه قفسه سینه است. درد با حرکات ناگهانی ، استنشاق - بازدم شدت می یابد ، می تواند در یک نقطه قرار گیرد یا در کل ناحیه قفسه سینه گسترش یابد ، وقتی بیمار موقعیت خاصی را بدست آورد ، آرام می شود.

علائم پوکی استخوان در ناحیه قفسه سینه شبیه کلینیک بیماری های دیگر است. به عنوان مثال ، درد و ناراحتی مکرر در پشت استخوان سینه اغلب به عنوان علائم آسیب شناسی قلبی عروقی (آنژین پکتوریس ، حمله قلبی) اشتباه گرفته می شود. درد در حفره شکم ، ناشی از نقض عصب دهی اندام های داخلی ، شبیه علائم ورم معده یا کولسیستیت است.

با پیشرفت بیماری ، علائم استئوكندروز ستون فقرات قفسه سینه بارزتر می شود.

علائم دیگر استئوكندروز ستون فقرات قفسه سینه عبارتند از:

• احساس بی حسی ، "برجستگی غاز" روی پوست (پارستزی).
• پدیده های سوpe هاضمه (آروغ زدن و حالت تهوع همراه با استئوکندروز به دلیل اختلال در تحرک معده رخ می دهد ، در موارد نادر ممکن است استفراغ در پس زمینه حمله ایجاد شود).
• سوزش ، لایه برداری در ناحیه پا ، سردی پوست.
• نازک شدن ، شکنندگی صفحه ناخن.
• درد ، احساس جسم خارجی در حلق یا مری.

علائم خاص استئوكندروز در ناحیه قفسه سینه بستگی به این دارد كه مهره ها در معرض تغییر باشند و به طور قابل توجهی متفاوت باشند كه این امر تشخیص را پیچیده می كند.

در میان زنان

علائم استئوكندروز پستان در زنان تفاوت چندانی با تظاهراتی كه در جنس قوی نشان داده می شود ندارد. بر خلاف مردان ، که به دلیل اعمال جسمی شدید یا جراحات دچار استئوکندروز می شوند ، در زنان این بیماری بیشتر با اختلالات هورمونی ، اختلالات عروقی و پوشیدن کفش های پاشنه بلند ایجاد می شود.

در زنان ، استئوكندروز اغلب به دلیل اختلالات عروقی و پوشیدن كفش های پاشنه بلند ایجاد می شود.

علائم استئوكندروز پستان در زنان بسته به اینكه مهره ها دچار تغییرات دژنراتیو شوند ، می تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد. تنها تفاوت این است که درد در ناحیه قفسه سینه گاهی تظاهرات آسیب شناسی پستان را شبیه سازی می کند (به عنوان مثال ماستوپاتی). استئوکندروز قفسه سینه در زنان همچنین با اختلال در حساسیت ، نورالژی بین دنده ای و سایر تظاهرات مشخصه بیماری همراه است.

در مردان

علائم استئوكندروز سینه در مردان معمولاً زودتر از زنان ظاهر می شود. این به دلیل این واقعیت است که دیسک های بین مهره ای در جنس جوان توسط هورمون زنانه - استروژن محافظت می شود. به همین دلیل ، آنها اغلب در دوران یائسگی ، هنگامی که تولید استروژن کاهش می یابد ، دچار استئوکندروز می شوند.

علامت اصلی استئوکندروزیس در مردان درد قفسه سینه است.

در عین حال ، تشخیص استئوكندروز توراسیك در مردان دشوارتر است: تظاهرات آن چندان برجسته نیست و برای سایر بیماریها "استتار" بهتر است. علائم اصلی استئوکندروزیس در قفسه سینه در جنس قوی ، درد است که با استنشاق و حرکات ناگهانی ، پارستزی ، احساس سرما در پاها تشدید می شود.

درجات توسعه و انواع

بسته به شدت آسیب شناسی ، شدت تظاهرات آن ، 4 درجه استئوکندروز قفسه سینه وجود دارد. هر یک از آنها با تغییرات خاص دیستروفی در استخوان و بافت غضروف و تظاهرات بالینی مربوطه مشخص می شود.

1. درجه ی اول- در این مرحله از بیماری ، تغییرات دیسک های بین مهره ای ضعیف بیان می شود. ترک های کوچکی در مرکز آنولوس فیبروسوس ظاهر می شود. هسته پالپوسوس به درون این ضایعات نفوذ می کند. درد به صورت دوره ای و فقط در ناحیه مهره آسیب دیده ظاهر می شود.
2. درجه دو- مهره های آسیب دیده تحرک پاتولوژیک به دست می آورند. این وضعیت با درد شدیدی همراه است که شدت آن با حرکت افزایش می یابد. وضعیت های ایستا نیز باعث ایجاد ناراحتی می شوند و به صورت موضعی در جناغ قرار دارند.
3. درجه سوم- با بی ثباتی دیسپلاستیک مهره ها و تغییرات برگشت ناپذیر آشکار می شود. به دلیل پارگی آنولوس فیبروزوس ، هسته پالپوسوس به سمت بیرون بیرون می زند. نتیجه این امر ایجاد فتق بین مهره ای است.
4. درجه چهار- در این مرحله ، استئوکندروز بین مهره ای با گسترش تغییرات مخرب در بافتهای مجاور مهره ها مشخص می شود. در نتیجه جایگزینی ساختارهای فیبری با استخوان ، استئوفیت ها ایجاد می شوند - رشد خاصی که نخاع را خرج می کند. به همین دلیل ستون فقرات غیرفعال می شود.

بسته به ناحیه ضایعه ، اشکال موضعی و شایع بیماری ستون فقرات از هم جدا می شود. اگر علاوه بر ستون فقرات قفسه سینه ، قسمتهای دیگر ستون فقرات نیز در روند آسیب شناسی نقش داشته باشد ، بیمار با استئوكندروز گسترده ستون فقرات قفسه سینه تشخیص داده می شود.

عوارض احتمالی

بدون درمان مناسب ، استئوكندروز پیشرفت خواهد كرد. دوره های تشدید استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه با پیشرفت بیماری بیشتر و بیشتر به نظر می رسد ، به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیمار را پیچیده می کند. در طی تشدید ، بیمار درد طاقت فرسایی را تجربه می کند ، تحرک او به شدت محدود است.

ایجاد استئوكندروز همچنین برای عوارض آن خطرناک است ، از جمله:

• فتق اشمورل.
• اسپوندیلوآرتروز ، اسپوندیلوز.
• رادیکولیت (رادیکولوپاتی).
• VSD (دیستونی عروقی رویشی).
• فشرده سازی کانال نخاع.
• تشکیل استئوفیت استخوان.

اگر بیماری برای مدت طولانی نادیده گرفته شود و با آن مقابله نکند ، این می تواند بیمار را از کار بیندازد ، زیرا تحرک ستون فقرات به طور قابل توجهی محدود است و فرد قادر به ادامه زندگی معمول نیست.

روشهای تشخیصی

متداول ترین و در دسترس ترین روش برای تشخیص استئوکندروز توراسی ، اشعه ایکس ستون فقرات مربوطه است. اطلاعاتی بودن آن امکان تأیید یا رد تشخیص را فراهم می کند ، تعیین محل روند آسیب شناسی ، وجود استئوفیت ها. در برخی موارد ، متخصص مغز و اعصاب توصیه می کند بیمار تحت CT یا MRI ستون فقرات قرار گیرد.

توموگرافی کامپیوتری امکان تجسم بافت های نرم - نخاع ، عضلات ، رگ های خونی را فراهم می کند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای تشخیص فتق بین مهره ای ، تعیین میزان آسیب به ریشه های عصبی ، شدت تنگی نخاع تجویز می شود.

کمک های اولیه

ممکن است در صورت بروز حمله درد حاد ستون فقرات ، مراقبت های اضطراری برای استئوکندروز لازم باشد. در این شرایط بهتر است بلافاصله با یک متخصص متخصص - یک متخصص مغز و اعصاب یا یک متخصص مهره ، در صورت درد غیر قابل تحمل تماس بگیرید - با آمبولانس تماس بگیرید. اقدامات کمک های اولیه زیر به کاهش وضعیت کمک می کند:

• اطمینان از استراحت کامل - بیمار را باید روی یک تخت با تشک سخت قرار دهید.
• استفاده از داروهای ضد التهاب محلی - ژل و پماد.
• مصرف داروهای مسکن ، NSAID و همچنین داروهای شل کننده عضلات برای از بین بردن اسپاسم عضلات.

ماساژ در مرحله حاد کاملاً منع مصرف دارد ، زیرا چنین دستکاری هایی می تواند باعث افزایش درد در ستون فقرات و اسپاسم رفلکس در بافت عضلانی شود.

چگونه استئوکندروز قفسه سینه را درمان کنیم

آسیب به ساختارهای ستون فقرات ، افسوس ، جبران ناپذیر است ، بنابراین بهبود استئوکندروز کاملاً غیرممکن است. درمان استئوكندروز ستون فقرات قفسه سینه ، و همچنین مناطق دیگر آن ، دو هدف دارد - از بین بردن علائم بیماری و جلوگیری از تخریب بیشتر بافت های غضروف و استخوان. اقدام به روشی جامع ضروری است ، درمان مبتنی بر استفاده از داروها است ، تعیین ماساژ ، ورزش درمانی ، فیزیوتراپی ، از روش های موثر مردمی استقبال می شود. این تنها راه است ، اگر نه برای بهبود کامل بیمار ، سپس به طور قابل توجهی کیفیت زندگی او را بهبود می بخشد.

در بیمارستان

درمان استئوکندروز قفسه سینه معمولاً در خانه انجام می شود ، حتی در صورت وجود یک کلینیک مشخص بیماری. بستری در بیمارستان با تشدید آسیب شناسی در مواردی که اقدامات پزشکی در خانه بی نتیجه است انجام می شود. در مرحله حاد ، به بیمار 5-7 روز استراحت سخت در بستر نشان داده می شود. برای تسکین درد و تظاهرات التهابی حاد ، از داروهای ضد درد و NSAID استفاده می شود.

اگر درد در ستون فقرات برطرف نشد ، از محاصره مهره ای در ناحیه آسیب دیده ستون فقرات استفاده می شود ، که اثر ضد درد طولانی مدت دارد. برای اختلالات خواب ، بیمار آرامبخش تجویز می کند. به منظور کاهش تورم ، مصرف داروهای ادرار آور توصیه می شود. با بهره وری پایین اقدامات انجام شده ، که با شکل پیشرفته استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه مشاهده می شود ، تنها گزینه جراحی است.

دارو

درمان محافظه کارانه برای استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه بر اساس چندین اصل است.

1. مبارزه با تظاهرات دردناک و علائم التهاب موضعی در بافتها با استفاده از داروهای ضد درد و NSAID انجام می شود.
2. از بین بردن افزایش میزان عضله که درد را تحریک می کند - برای این ، پزشکان داروهای ضد اسپاسم و شل کننده عضلات را تجویز می کنند.
3. عادی سازی خونرسانی و تغذیه ساختارهای مهره ای آسیب دیده - این نقش توسط داروهای گشادکننده عروق انجام می شود.
4. مهار تخریب بافت غضروفی - برای این منظور توصیه می شود از محافظ های غضروفی استفاده کنید.

برای بهبود رفاه عمومی بیمار ، مجتمع های ویتامین با غلبه ویتامین های گروه B تجویز می شود. با تشدید آسیب شناسی ، هنگامی که عملکرد قرص ها ناکافی است ، پزشک متخصص می تواند داروهای ضد درد تجویز کند و خواص ضد التهابی.

تمرینات

درمان استئوکندروز ستون فقرات قفسه سینه لزوماً شامل تمرینات درمانی است. ورزش درمانی نه تنها به از بین بردن تظاهرات بالینی بیماری کمک می کند ، بلکه به شما امکان می دهد توسعه تغییرات دژنراتیو-دیستروفیک در ساختار مهره ها را کاهش دهید. اقدامات اصلی او:

• از بین بردن درد در ستون فقرات ، اسپاسم.
• فعال سازی خونرسانی و جریان لنفاوی در منطقه آسیب دیده.
• افزایش دامنه حرکات ستون فقرات.
• افزایش تون عضلانی ، تقویت آنها.

فقط یک متخصص می تواند مجموعه ای از تمرینات را برای استئوکندروز ناحیه قفسه سینه تجویز کند ، که باید شرایط بیمار ، درجه ضایعات تحلیل برنده در ستون فقرات ، مرحله آسیب شناسی و وجود عوارض را در نظر بگیرد. در دوره حاد ، حرکات ناگهانی ممنوع است ، فقط تمرینات تنفسی مجاز است ، و همچنین تمریناتی که باعث کشش ستون فقرات می شوند. در طول بهبودی ، تمرینات ویژه روزانه باید به یک عادت تبدیل شوند تا تغییرات منفی در ستون فقرات را تا حد ممکن کاهش دهند.

ماساژ

ماساژ برای استئوکندروز جز integ لاینفک درمان است ، به استثنای دوره تشدید بیماری ستون فقرات. این نوع دستکاری ها به عنوان ماساژ کلاسیک ، خلاuum ، طب فشاری استفاده می شود. اثرات زیر بر روی بدن است:

• از شدت درد در ستون فقرات می کاهد.
• تظاهرات اسپاسم را تسکین می دهد.
• روند خونرسانی به بافتهای ستون فقرات را تحریک می کند.
• توانایی های احیا کننده بدن را فعال می کند.
• رسانایی تکانه های فیبر عصبی را افزایش می دهد.

علاوه بر دستکاری های حرفه ای ، که در مطب های تخصصی انجام می شود ، امکان ماساژ خود از ستون فقرات مجاز است. ابتدا باید تکنیک های توصیه شده را مطالعه کنید و به قوانین انجام روش عمل کنید.

ستون فقرات قفسه سینه به احتمال زیاد از تغییرات دژنراتیو-دیستروفی رنج می برد. اما این باعث جدی شدن بیماری نمی شود. مهم است که به موقع از ستون فقرات خود مراقبت کنید - در این صورت ، قادر خواهید بود از بسیاری از عواقب جدی جلوگیری کنید. از این گذشته ، شکست ساختارهای مهره ای فرآیندی برگشت ناپذیر است. فقط به منظور حفظ تحرک ستون فقرات می تواند متوقف شود.